Προσοχή ακολουθεί μακροσκελές και βαρετό post. (Wisdom 2009) Την Κυριακή το ξύπνημα είναι γλυκό. Πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι έχεις κάνει μπάνιο, το απαραίτητο ξύρισμα, ντύσιμο κλπ. (Εντάξει, πλάκα κάνω)  Το πρωινό Κυριακής είναι όμορφο και αγχωτικό. Πήρα τα pmr; το φαρμακείο; Μπατόν; Πόση ώρα έχω ακόμα; Τι να φορέσω ώστε να είμαι κομπλέ; Ωχ, το power bank. Ποιος έχει το σήμα του συλλόγου και τέτοια.  Τελικά δε φτάνω...

Προσοχή ακολουθεί μακροσκελές και βαρετό post. (Wisdom 2009) Την Κυριακή το ξύπνημα είναι γλυκό. Πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι έχεις κάνει μπάνιο, το απαραίτητο ξύρισμα, ντύσιμο κλπ. (Εντάξει, πλάκα κάνω)  Το πρωινό Κυριακής είναι όμορφο και αγχωτικό. Πήρα τα pmr; το φαρμακείο; Μπατόν; Πόση ώρα έχω ακόμα; Τι να φορέσω ώστε να είμαι κομπλέ; Ωχ, το power bank. Ποιος έχει το σήμα του συλλόγου και τέτοια.  Τελικά δε φτάνω...

Το προηγούμενο Σάββατο, τα μονοπάτια της Πάρνηθας, γέμισαν απ’ τις χαρούμενες φωνές των παιδιών του 7ου Δημοτικού σχολείου Π.Φαλήρου.  Πριν ξεκινήσει η πεζοπορία μας, τα παιδιά, άφησαν στο δάσος μια μικρή χελώνα που είχαν βρει στην πόλη. Έπειτα, συνοδεία των γονέων τους και του προέδρου του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου κου. @Nikos Stathousis，περιπλανηθήκαμε στα ελατοσκέπαστα μονοπάτια της Πάρνηθας, μαθαίνοντας για τα φυτά και τα δέντρα του...